(Update achteraf: Neem de eerste letter van elke zin.)
Onderwijskunde-4 wordt naast het gezamenlijke dossier afgesloten met een individuele conclusie en blogpost. Hieronder volgt mijn reflectie op onze ‘blended’ leeromgeving in blogpostvorm.
Blogs, articles, CV
(Update achteraf: Neem de eerste letter van elke zin.)
Onderwijskunde-4 wordt naast het gezamenlijke dossier afgesloten met een individuele conclusie en blogpost. Hieronder volgt mijn reflectie op onze ‘blended’ leeromgeving in blogpostvorm.
A butler on leave travels through the English landscape – an outwardly tranquil environment, whose greatness lies in its “very lack of obvious drama or spectacle” (29); an explicit image of the dignified professional that our butler, Mr Stevens, has endeavored to be during his entire life. A great butler, he theorizes, embodies dignity, a virtue resting on the imperturbability of his person and on the moral status of the household that he serves.
Continue reading “A Study of Dignity Kazuo Ishiguro, The Remains of the Day“
President Lincoln’s son Willie has died, and has now joined the ghosts at the cemetery. Most of the ghosts have stayed behind because they were not ready to move on – with the exception of the reverend Everly Thomas, who thought he was ready but who has fled from judgment at the last instant. Most of the ghosts have not accepted the fact that they have died, believing vaguely but strongly that whatever was on their mind when they were taken from the world can still be achieved. They will still be able to sleep with their wife after healing from their injury and getting out of the ‘sick-box’; or they can yet reverse their ill-advised suicide attempt.
Continue reading ““His heart loved goodness most.” George Saunders, Lincoln in the Bardo“
Bijdrage aan de Idee van september; pdf hier.
De rubriek ‘sociaal-liberale denkers’ roept natuurlijk elke keer weer de vraag op wat denken ‘sociaal-liberaal’ maakt. In gedachten vat ik dat meestal ongeveer zo samen, dat een liberaal belang hecht aan vrijheid, en een sociaal-liberale denker zich er bovendien rekenschap van geeft dat die vrijheid iets is dat tot stand komt ín een samenleving; vrijheid in verbondenheid, op de een of andere manier uitgewerkt.
Eddy’s homoseksualiteit is lot, is een onweerstaanbare natuurkracht, die zich praktisch vanaf zijn geboorte manifesteert; en dat in een omgeving waarvoor voor zijn soort mensen volstrekt geen plaats is. Niet dat er door de stoere jongens in het dorp geen homoseksuele handelingen worden verricht, maar aan hen kleeft dat niet; “de misdaad bestaat niet uit het doen, maar uit het zijn. En vooral uit het eruitzien als” (150). Eddy is een open boek voor zijn omgeving, en als hij probeert via vriendinnetjes te bewijzen dat hij normaal is, houdt hij niemand lang voor de gek; zijn lichaam weigert dienst in bed, zelfs wanneer hij zich voorstelt overweldigd te worden door potige mannen. Zijn poging laat alleen een gekwetst meisje achter.
Bijdrage aan de Idee van juli 2016 — pdf hier.
Richard Rorty werd in 1931 geboren in een links maar antistalinistisch gezin; zijn ouders prentten hem in dat alle goede mensen socialisten waren als Trotski. Tegelijk raakte hij in zijn jeugd geobsedeerd door orchideeën. Hij voelde zich daarover licht ongemakkelijk: kon hij die ‘sociaal nutteloze’ belangstelling eigenlijk wel rijmen met het engagement dat hem was bijgebracht? “Ik was bang dat mijn belangstelling voor orchideeën niet Trotski’s goedkeuring had kunnen wegdragen.”[1]
Thomas’ life hasn’t gone the way it should, and he has certain ideas about why that is. Therefore, he decides to stop time, and ask questions to the people he thinks hold the key to explaining his own situation. His method is to kidnap them, chain them to a pole in an abandoned barracks, and convince them to talk.
Hieronder mijn betoogje tegen Maarten Boudry op geloofenwetenschap.nl. Zijn reactie is ook daar of op zijn eigen site te lezen.
Continue reading “Belangstelling voor religie? Maarten Boudry over “other people’s delusions”“
“Tell me, whom does art belong to?” (91) When Barnes’ Shostakovich dutifully assists in examining students at the conservatory on their knowledge of Marxist-Leninist ideology, he makes sure to ask only the easiest questions. In this case, the answer is on a large banner in the examination hall: Lenin’s insistence that “ART BELONGS TO THE PEOPLE”.
Continue reading “A Study of Irony Julian Barnes, The Noise of Time“
Is dit een roman of een geschiedverhaal? Natuurlijk is een van de motieven in HhhH dat de auteur zelf uitdrukkelijk worstelt met de status van wat hij uiteindelijk aan het papier toevertrouwt. “Als mijn verhaal een roman was”, zegt hij vaak (224); elders noemt hij het een “infra-roman” (256) – ik weet niet wat dat betekent; misschien een roman ín een geschiedverslag.
Continue reading “De kleur van de Mercedes Laurent Binet, HhhH“